Tabi ki, ebeveynler gelecek değişimler hakkında yavrularıyla daha az ilgilenmezler, ancak her zaman onların eylemleri ve davranışları süreci kolaylaştırmaya katkıda bulunmaz. Bugün ne kadar sürdüğünü, çocuğun bir anaokuluna adaptasyonunu nasıl kolaylaştıracağımızın yanı sıra, bir psikologun bazı genel tavsiyelerini seslendireceğiz.
Psikolog çocuğun anaokuluna adaptasyon tavsiyesi
Kırıntıların alışılmış, yerleşik yaşam biçimi, gözlerimizin önünde "çöker". Kuşkusuz, bir çocuk için bu tür değişiklikler strestir, bu nedenle çocuğun mutlu bir şekilde gitmesine ve yeni tanınmayan eğiticilerin bakımında kalabileceğine inanmaya değmez. Annelerin ve babaların görevi şimdi kendinizi olumlu bir ruh haline getirme, sabır gösterme ve çocuğu yenilikleri en üst seviyeye hazırlama ve tanıtmadır. Bir psikoloğun tavsiyesi üzerine, çocuğun anaokuluna adaptasyonunun hızlı ve acısız olduğu, ebeveynlerin aşağıdakilere ihtiyacı vardır:
- Önceden yaklaşık 2-3 ay anaokulu hakkında konuşmaya başlıyor, anaokulu ziyareti ile ilgili muhteşem hikayeleri okuyabilir, bazen kendi bölgelerinde yürüyüş yapabilir, rol yapma oyunları sırasında hikayeler oynayabilirsiniz ;
- Bebeğin huzurunda anaokulu ve eğitimciler hakkında sadece olumlu bir şekilde konuşabilirsiniz. Hiçbir durumda, örneğin beslenme ya da öğretmenin yeterliliği ile ilgili endişenizi dile getiremezsiniz.
- Ziyaretin başlamasından yaklaşık bir ay önce, kırıntıların günlük programını gözden geçirmek ve bahçeye daha yakınlaştırmak gerekir .
Okul öncesi eğitim kurumlarına daha önceden başlamış olan yeni yürümeye başlayan çocuklara gelince, ana-babanın çocuğa bir anaokuluna nasıl uyum sağladığına dair tavsiyeleri şöyledir:
- İlk başta 2 saatten fazla bahçede bir kırıntı bırakmamalısınız;
- hafta sonlarında DOW'da kurulan rejime bağlı kalmak gerekir;
- Sabah uyandırmakla ilgili problemlerden kaçınmak için kırıntıları akşam erken saatlerde yatağa koymak;
- Anaokuluna gittikten sonra, çocuğun günün nasıl geçtiğine ilgi duyulmalı, olumlu yönler üzerinde daha fazla durulmalı;
- adaptasyon sürecinde, ebeveynler bebeğin vagaryerine daha sadıktırlar - genellikle sinir sisteminin aşırı yüklenmesinden kaynaklanırlar;
- boş zamanlarında kırıntıya daha fazla dikkat etmek, sevgiyi ve şefkati göstermek için;
- duygusal aşırı yükü dışlamak;
- Evde sakin ve huzurlu bir atmosfer yaratmak;
- ebeveynler veda sırasında sakin ve kendinden emin kalmalı, çocuk hızlı bir şekilde belirsizliği ve endişeyi "okuyor", dolayısıyla kaygısı artıyor;
- Ayrılışta, çocuğun anne ya da babanın kendisinden sonra geleceği zamanı açıkça belirtmesi gerekir, bu yüzden daha sakin olacaktır;
- güvenli bir şekilde ayrılabildiğiniz veda veda töreninizi düşünmek en iyisidir;
- çocuğu sakinleştirmek ve annesinin onu alacağı kesinliğini aşılamak için, rol yapma oyunları sırasında durumu kaybedebilir veya bir masal hikayesi ortaya çıkarabilir.
Elbette, tüm çocuklarda adaptasyon farklı şekillerde gerçekleşir ve süresi de değişir, ancak ebeveynler bu yaklaşımı stresli ve uzun sürmeyecek şekilde yapma becerisine sahiptir.