Arabuluculuk prosedürü

Dünyada her gün çeşitli çatışma durumları söz konusudur, bazen sonuçları sadece taraflardan biri için tatmin edici olabilir ve bazen çatışmadan, savaşan tarafların uzlaşmasına kadar her iki taraf için de olumlu bir yol ortaya çıkabilir. Dolayısıyla, bir ihtilafın çözümü ile ilgilenen tarafsız olan üçüncü bir tarafın katılımı ile çatışma çözüm yöntemlerinden biri, arabuluculuk prosedürüdür.

Sağda arabuluculuk onların alternatif çatışma çözümleme teknolojilerinden biridir. Üçüncü taraf, tarafların çatışmanın durumuyla ilgili belirli bir anlaşma geliştirdiği aracıdır. Taraflar, anlaşmazlığı çözmek ve çözmek için bir alternatif kabul etme sürecini kontrol ederler.

Arabuluculuk ilkeleri aşağıdaki gibidir:

  1. Gizlilik.
  2. Karşılıklı saygı.
  3. Gönüllülük.
  4. Şeffaflık ve prosedürün dürüstlüğü.
  5. Tarafların eşitliği.
  6. Arabulucunun tarafsızlığı.

Arabuluculuk kavramının eski zamanlarda ortaya çıktığı dikkati çekmektedir. Tarihte, Babil ve Fenikelilerin sakinleri arasındaki ticarette benzer vakaların varlığı bilinmektedir.

Modern bir çatışma çözümü yöntemi olarak, arabuluculuk, 20. yüzyılın ikinci yarısından itibaren, Avustralya, ABD ve Birleşik Krallık'ta gelişmektedir.

Arabuluculuk türleri ve teknikleri:

  1. Dönüştürücü. Katılımcılar arabuluculuk sürecini bağımsız olarak belirleyebilirler. Üçüncü taraf, arabulucu onları takip eder. Bu tür anahtar bileşenler duymak ve duymaktır. Sonuç olarak, katılımcılar birbirlerinin ihtiyaçlarına daha duyarlı olmalı, onları anlamaya çalışmalıdır.
  2. Onarıcı. Temel amaç, savaşan taraflar arasındaki ilişkilerin restorasyonu olan diyalog için şartlar yaratıldı. Yani, bu durumda, arabulucunun temel görevi taraflar ve diyalog için gerekli koşulları yaratmaktır.
  3. Sorunları çözmek için arabuluculuk. Tarafların çıkarlarına odaklanmak, onların pozisyonlarına değil. Arabulucu başlangıçta tarafların pozisyonlarını gösterdiklerini, sonra da ortak çıkarları bulup tanımalarına yardımcı olduğunu ileri sürmektedir.
  4. Nerrativnaya. Arabulucu ve çatışan taraflar diyalog sırasında birbirlerini etkilemeye devam ediyorlar.
  5. Aile odaklı. Bu tür aile çatışmaları, kültürlerarası ve farklı kuşaklar arasındaki anlaşmazlıkların düzenlenmesine dayanmaktadır.

Sürecin kendisini oluşturan arabuluculuk aşamalarını düşünün.

  1. Güven ve yapılanma (bu aşamadan, arabuluculuk süreci boyunca gözlemlenecek olan tarafların ilişkileri için temel oluşturuyor).
  2. Gerçekleri analiz etmek ve var olan problemleri tanımlamak (bu aşamada problemleri tanımlamak için önemli olan olguları analiz etmek amaçlanmaktadır, bu süreç kısmen ilk aşamanın sonundan kaynaklanmaktadır).
  3. Alternatif çözümler arayın (tüm problemlere genel bakış, ana çözümlerin tanımı ve her iki tarafın gereksinim ve problemlerinde saklanabilecek çözümler arayışı).
  4. Karar verme (bu aşamanın ana görevi, karar vermede katılımcıların ortak çalışmasıdır; Optimal).
  5. Nihai belgenin hazırlanması (çatışan tarafların aldığı kararların açıkça belirtildiği bir anlaşma, plan veya belge hazırlanır).

Arabuluculuk sürecinin taraflar arasında yeni bir çatışmanın ortaya çıkması, yani taraflar açısından bir anlaşmaya ve belli bir anlaşmaya varmasına yardımcı olduğu belirtilmelidir. Aynı derecede önemli olan, arabuluculuğun her bir çatışan partinin özerkliğini desteklemesi ve bazı durumlarda adli müdahalenin alternatif bir alternatifi olarak hareket etmesidir.